جناب آقای میکل آرتتای عزیز!
بنده برای شخص شخیص شما، احترام ویژه‌ای قائل بوده و به پروژه و برنامه‌های‌تان برای آینده‌ی این باشگاه امید زیادی دارم. همچنین با توجه به توانایی‌ها و تجارب یک و نیم فصل اخیر، باور دارم که حضرتعالی، توانایی بازی گرفتن از یک چوب خشک و نازک را هم دارید! ولی باور بفرمایید امثال "میتلند نایلز"، "کولاسیناچ"، "ویلوک"، "موستفی" و "داوید لوئیز" ماقبل چوب خشک هستند و از این جماعت ابله و بی‌مقدار، بازیکنی در حد و اندازه‌ی نام این باشگاه پرافتخار، بیرون نمی‌آید. به این یکی دو بازی، درخشش "الننی" هم دلخوش نباشید! بازیکنی‌ست به شدت معمولی، با عملکردی سینوسی! یکی دو بازی به حدی چشم نواز بازی می‌کند که یاد و خاطره‌ی "پاتریک ویرا" را برای‌مان زنده می‌کند و باقی بازی‌ها عملکردی در حد علی چاقه-هم‌محله‌ای قدیم که فوتبالش افتضاح و سوژه‌ی کل محل بود- از خود نشان می‌دهد و حسابی حرص‌مان را درمی‌آورد. واضح و مبرهن است که تیم از عدم وجود یک هافبک خلاق بازی‌ساز رنج می‌برد و شما و دوستان‌تان هم اعتقادی به بازی مسوت اوزیل ندارید و نامبرده احتمالا در افکار شما جایگاه خاصی ندارد. هر چند بنده علاقه و ارادت خاصی به اوزیل عزیز دارم، ولی به این تصمیم فنی شما، نهایت احترام را گذاشته و آن را می‌پذیرم. پس شایسته آن است که به فکر جایگزینی مناسب، برای این پست مهم و حیاتی باشید!
باخت امشب، فدای سر خودتان و آن کاپیتان دوست داشتنی‌‌تان! ولی بدانید و آگاه باشید که ترکیب فعلی، هم به "حسام عوار" و هم به "توماس پارتی" نیازی مبرم و فوری دارد. عاجزانه تقاضا می‌کنم که زیر بار اجبار مدیریت برای انتخاب تنها یکی از این دو، نرفته و برای جذب هر دو، نهایت سماجت و کله شقی را به خرج دهید!
به امید روزی که از شر کرونکه‌های خسیس و خبیث راحت شویم و یکی از آن عرب‌های پولدار و ولخرج که همچون این پدر و پسر آمریکایی، گدا مسلک نباشد، تملک این باشگاه را به عهده گرفته و میلیون‌ها هوادار را خوشحال و شادمان کند!
با آرزوی بهترین‌ها!
از طرف یکی از طرفداران سینه چاکی که امشب اگر کارد بزنید خونش در نمی‌آید، ولی هم‌زمان خوشمزه‌بازی‌اش گل کرده و نمک می‌ریزد!
